بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت: http://www.navidtorbat.ir

کمال ما که به معنی جمال لفظ دری است

ز مرز توس کنون در کمال جلوه گری است( شفیعی کدکنی)

یاد داشت افشین تحفه گرمعاون فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی به مناسب بیستمین سالگرد درگذشت استاد احمد کمال پور(کمال):

زنده یاد احمد کمال پور متخلص به کمال یکی از شاعران قصیده سرا و غزل سرای صاحب نام روزگار ماست که در شهریور 79 روی در نقاب خاک کشید. کمال بی‌شک از استعداد و قریحه‌ شعر و شاعری بهره داشت و شاهنامه‌خوانی زمینه‌ شاعری او را آماده کرد و ذوق و توانایی شعر را در او بیدار و تقویت ساخت.اشعار استاد کمال  برگرفته از شخصیت والایش،صادقانه و بی پیرایه است. و برای این مدعا، پیام مقام معظم رهبری درباره او بس که :"مرحوم احمد کمال سخن‌سرائی بزرگ و ارجمند بود که هم خلعت فاخر قصیده‌ی خراسانی، به شخصیت انسانی او جلال و جمال بخشیده بود و هم خصال والای او مایه‌ی آبرو و زینت شعر فارسی گشته بود، او مردی پاک سیرت، پارسا و پرهیزگار، آزاده و بلند نظر بود. او گوهر و شعر و هنر را به بازار سوداگری‌های مادی نبرد و قدر آن را نشکست..."

اینجانب  ضمن گرامی داشت یاد و خاطر این استاد ارجمند  شعر و ادب خراسان، امیدوارم در معرفی این یار خراسانی رهبر عزیز انقلاب به نسل جوان ،توفیق داشته باشیم.

احمد کمال پور ، متخلص به « کمال » در سال 1297 ، در مشهد دیده به جهان گشود. از پنج سالگی در مکتبخانه شیخ موسی و در محله های سرشور به آموختن قرآن ، دیوان حافظ و گلستان و بوستان سعدی روی آورد و سپس در مدرسه نظمیه که بعدها دبیرستان ابن یمین نام گرفت، تحصیلات دوره ابتدایی را سپری کرد. او همواره به مطالعه و تتبع در شاهنامه می پرداخت و همین شاهنامه‌خوانی زمینه‌ شاعری او را آماده کرد و ذوق و توانایی شعر را در او بیدار و تقویت ساخت.

 پس از فوت استاد فرخ ، استاد کمال تا آخرین روزهای زندگی ، مسئولیت انجمن ادبی آستان قدس رضوی را در صحن جمهوری حرم مطهر امام رضا (ع) عهده دار گردید. او سرانجام در روز چهارشنبه 23 شهریور 1379 ، در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد ، بر اثر عارضه قلبی درگذشت. روحش شاد و یادش گرامی باد.