بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت: Navidtorbat.ir

دکتر ابراهیم بخشوده،مدرس دانشگاه و کارشناس ارشد برنامه ریزی که اولین شهردار تربت حیدریه پس از انقلاب می باشد با ذکر نحوه شهردار شدن و تفویض اختیاری که اولین شورا یا همان انجمن شهر به وی نموده بود خواستار اندیشیدن اعضای شورای شهر در استیضاح شهردار و تصمیم نهایی آنها گردید.

وی در این یادداشت که در اختیار پایگاه خبری نوید تربت قرار داد چنین می نویسد:اعضای اولین دوره انجمن شهر(شورا) بعد از انقلاب که در برخی از شهرها از جمله در تربت حیدریه و در زمان دولت مرحوم مهندس بازرگان تشکیل شد، به بنده که آن زمان در سال 1358 مسئولیت اداره ثبت احوال تربت حیدریه را عهده دار بودم پیشنهاد پذیرش شهرداری تربت حیدریه را دادند.اما بنا به دلائلی که برای خودم اولویت داشت نپذیرفتم، ولی این پایان ماجرا و تصمیم انجمن شهر نبود زیرا متعاقباً چندروز بعد از طرف حجت الاسلام رضائی رئیس انجمن به جلسه ای دعوت شدم که دیگر اعضای انجمن ، فرماندار ، رئیس دادگستری و دادستان انقلاب اسلامی و ... حضور داشتند. حجت الاسلام رضائی به من گفت: قرار است این جمع در مورد پذیرش مسئولیت شهرداری با شما هماهنگی ایجاد نمایند و هنگامی که مجدداً با پاسخ منفی من مواجه شد، با حالتی حق به جانب و جدی گفت: شورا از هر نظر بررسی های خود را انجام داده و با توجه به تجربه اداری و تحصیلات شما و نیز ساماندهی که در اداره ثبت احوال انجام داده اید و از طرفی شهر خودتان می باشد، چنانچه مقبول واقع نشود، شاید دلیل بر این نگرش باشد که خدای ناکرده با انقلاب همراه نیستید؟! این دفعه با تأمل و با توجه به خواسته اعضای انجمن و دیگر ملاحظات پذیرفتم.

راوی که یکی از اعضای محترم شورای شهر بود نقل می کرد که : شب بعد، جلسه شورا تشکیل شد تا مصوبه شورا برای انتخاب قانونی  ورسمی شهردار تصویب شود.

قبل از شروع رسمی جلسه حاجی رضائی گفت: علیرغم این که ما ابشان را حاضر به قبول این مسئولیت نموده ایم، مع الوصف نامه ای محرمانه رسیده و مطالبی بر علیه مشارالیه قید شده؛ البته نامه فاقد نام و نشان و امضاء می باشد و سندیت ندارد، اما از نظر اطلاع و هماهنگی عیناً قرائت و تصمیم بر عهده انجمن(شورا) گذاشته می شود.

نامه خوانده می شود و پس از شور و مشورت مقرر می شود تا هر کدام از اعضاء شورا در کاغذی که در اختیارشان قرار می گیرد، موافقت یا مخالفت خود را بدون قید نامشان اعلام دارند و بعد از قرائت نظرات متوجه می شوند که تمام اعضاء با انتخاب من موافقند و ... ( توجه و ملاحظه به هماهنگی کلیه اعضاء محترم و بهره از خرد جمعی در انتخاب خود مورد امعان نظر می باشد) حال به دنباله ماجرا در عمل توجه فرمائید:

شروع به کار من عملاً آغاز شد و نظر به این که اینجانب قبل از مسئولیت شهرداری، مدیریت و مسئولیت در ادارات ثبت احوال: خواف، بیرجند و تربت حیدریه را تجربه و در کارنامه اداری خود داشتم، بنابراین بدون دغدغه و وسواس و ندانم کاری و به صورتی فعال شروع به کار نمودم. برابر شنیده ها، دیده­ها، اظهارات کارکنان، تفویض اختیاراتی که از طرف شورا به من واگذار شده بود و طرفداری مردم، نمود این مهم و توفیق خدمت جلوه می نمود.

با این وضعیت و در پروسه رتق و فتق امور، دو شکایت از اهالی در دو نقطه شهر مبنی بر سد معبر دو ساختمان از استانداری رسید که چون اقدام مذکور مغایر با ساخت و توسعه شهری بود باید در کمیسیون ماده 100 مطرح و رأی به تخریب صادر می شد، اما بنا بدلائلی شورا مصلحت را در این دید که قبل از اقدام به حضور امام جمعه وقت برسیم و از ایشان بخواهیم تا با توصیه خود بخواهد که صاحبان بنا، خود اقدام به عقب نشینی نمایند، اما امام جمعه نظر دیگری داشت و معتقد بود که شهرداری اجازه تخریب ندارد.توضیح دادم که این دستورالعمل و قانونی که باید به این مورد رسیدگی نماید مربوط به شورای انقلاب است و نه ما قبل! اما مورد پذیرش واقع نشد و بنده اظهار داشتم: در این صورت و علیرغم میل باطنی ام مجبور به استعفا هستم! که در این موقع رئیس شورای شهر گفت: اگر آقای شهردار استعفا دهد ما 7 نفر هم استعفا می دهیم. (حمایت قاطع از قانون و شهردار منتخب خود)

رأی کمیسیون ماده 100 صادر شد و هر دو بنا که خلاف اصول و ضوابط شهرسازی ساخته شده بود تخریب گردید.

بعد از مدتی و بنا به دلائل و مشکلات شخصی که فراراهم بود استعفای خود را تقدیم داشتم که مورد قبول واقع نشد، مجدد و مجدد تکرار شد و پذیرفته نشد و در نشستی با حضور رئیس شورا و بحث و تبادل نظری که به عمل آمد، بر استعفا اثر نمودم و در این مرحله از بنده خواستند تا مسئولیت فرمانداری را بپذیرم که بنا به دلائل و معاذیری که داشتم مقبول واقع نشد.

ملاحظه می فرمائید که آن زمان با تمام توان و اختیاراتی که شورا می توانست از آنها بهره گیرد و با توجه به کلیه اختیارات و تفویضی که به بنده واگذار شده بود و با امکانات و پیشنهادات پایانی کار و نهایتاً صدو تقدیرنامه تا چه حد به انتخاب خود آگاه و مثبت اندیش بودند و ...

به خوبی آگاه بودند که با رفتن بنده رکود و تعویقی که در توسعه شهر و انجام امور مردم پیش آید، مسلماً به نفع هیچکس نخواهد بود و این چنین است که اعتقاد دارم شورای شهر که منتخب مردم می باشند باید خیلی از مسائل و ابعاد مختلف و پی آمدهای تصمیم خود را مطمح نظر داشته باشند تا از تصمیم آنها گروهی، افرادی یا شخصی متضرر نشود و وجدان تصمیم گیرندگان نیز از این اقدام راضی باشد.