بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت: http://www.navidtorbat.ir

نوید تربت- الیاس اصغری:شاید تنها در روز جهانی نابینایان می شود بهانه ای داشت تا از خواسته های مشترک این گروه هدف سخن گفت تا زمینه های حل مشکلات شان فراهم شود و این قشر از جامعه نیز با همه ی توانمندی ها و استعدادهایی که دارند در سایه ی قانون جامع حمایت از حقوق افراد دارای محدودیت و بهره مندی از فرصت های برابر در مسیر شکوفایی استعدادها و خلاقیت هایشان گام بردارند.

بدون شک آسیب بینایی باعث می شود تا یک فرد در مسیر زندگی عادی خود دچار اختلالات و محدودیت های فراوانی  باشد.بنابراین نظام اجتماعی هر جامعه ای اخلاق مدارانه موظف است تا سازمان های لازم را برای ورود این افراد به مسیر جاری زندگی ایجاد کند.

بینایی یکی از مهمترین حس های پنج گانه می باشد که قابلیت توانایی های بسیاری دارد اما محروم بودن از آن باعث می شود تا یک فرد از قابلیت ها و استعدادهای خود در دایره ی محدودیت و آزادی عمل کمتر قرار بگیرد.در چنین شرایطی نابینایان و کم بینایان با تقویت دیگر استعدادها و خلاقیت های خود به آسانی می توانند تصویری ذهنی از مکان و رویداد مورد نظر بسازند و فعالیت های شخصی و روزانه ی خود را  پیش ببرند.

موانع فرهنگی سد راه عدالت اجتماعی

فرهنگ جامعه نقش حیاتی در شکل گیری نگرش ها،باورها و رفتارهای جمعی نسبت به افراد نابینا ایفا می کند.متاسفانه در  بسیاری از جوامع فرهنگ غالب به جای پذیرش و توانمندسازی بر پایه ی تصورات اشتباه بنا شده است این لایه های فرهنگی به طور مستقیم و غیر مستقیم مانع از تحقق عدالت اجتماعی برای نابینایان می شود.

عدالت اجتماعی به معنای تضمین دسترسی برابر به منابع ،فرصت ها و حقوق اجتماعی برای همه ی افراد جامعه فارغ از هرگونه تفاوت است.تحقق عدالت اجتماعی مستلزم حذف موانع سیستماتیک و فرهنگی است که مانع از مشارکت کامل آنها در زندگی عمومی می شود.

برخی از مصادیق و معیارهای تحقق عدالت اجتماعی ،عدالت در دسترسی به آموزش و اشتغال می باشد،حق دسترسی به آموزش باکیفیت و فراگیر، حذف تبعیض در استخدام و ایجاد محیط کار مناسب به معنای ارزش گذاری بر استعدادها و خلاقیت های فرد،نه صرفا بر بینایی او است.

عدالت در دسترسی به فضاهای شهری ایمن و قابل پیمایش، عدالت در مشارکت اجتماعی و عدالت در بازنمایی رسانه ای از دیگر مصادیق عدالت اجتماعی در یک جامعه می تواند باشد.

فرهنگ و عدالت اجتماعی دو ستون اصلی می باشند که برای دستیابی به یک جامعه ای فراگیر ضرورت دارند،رفع ریشه های فرهنگی تبعیض آمیز و اجرای سیاست های عادلانه و فراگیر باعث می شود تا جامعه ی هدف نابینا کامل و با احترام در تمامی ابعاد زندگی اجتماعی مشارکت نمایند تا مسیری باشد برای ساختن جامعه ای اخلاق مدارانه با تحقق عدالت اجتماعی.

در سال 1950 در جلسه ای مشترک که بین سازمان آموزشی،علمی،فرهنگی ملل متحد(یونسکو) و شورای جهانی نابینایان برگزار شد قانون عصای سفید را تصویب کردند و 15 اکتبر را روز جهانی عصای سفید نامگذاری کردند.

در این سند قانونی همه ی حقوق اجتماعی یک نابینا به عنوان عضوی از یک جامعه ی متمدن انعکاس یافته است و با هدف توجه بیشتر به رفع مشکلات این قشر و ایجاد محیط های مناسب برای استفاده کنندگان از عصای سفید نشست ها و برنامه هایی برگزار می شود.