بزرگنمایی:
دولت دکتر پزشکیان اگر می‌خواهد اعتماد و امید جامعه را حفظ کند، باید از شعار عبور کرده و اقدامات شفاف، ملموس و پایدار ارائه دهد. بدون عمل، سرمایه اجتماعی بیش از پیش فرسوده خواهد شد و وعده‌ها تنها در حد شعار باقی خواهند ماند.
پایگاه خبری نوید تربت: http://www.navidtorbat.ir
ابوالقاسم عابدین‌پور
وعده‌ها و انتظارات:آقای دکتر پزشکیان شما با شعار صداقت، عدالت و قانون‌مداری روی کار آمدی و وعده دادی که امید به مردم بازگردد، قانون بی‌تبعیض اجرا شود و فساد کاهش یابد. اکنون، پس از یک سال، زمان آن است که عملکرد دولت شما با وعده‌هایتان سنجیده شود و مشخص شود چه میزان از شعارها به عمل تبدیل شده است.
یادمان نمی رود شعار« برای یک زندگی معمولی» را.چه تلاشها،چه امیدها برای مردی که از نامه ی علی(ع) به مالک اشتر می خواند.گردن گرو می گذاشت و قرار بود اوضاع بهتر از آنچه بود ،بشود.همان لحظه ی قتل اسماعیل هنیه حتمأ متوجه شدید که چه باید بکنید.
بله وفاق خوب است،همکاری همه با هم خوب است،با دوستان مروت ،با دشمنان مدارا پسندیده است.
اگر قرار است سه سال دیگر هم مثل سالی که گذشت،بگذرد،پس وای به حال همه ی ما!،بله در گفتن آنچه می پنداریم درست است نباید « لکنت» داشته باشیم.
بالاخره اینکه فیلترینگ،صدا و سیما،نسلz و...چه خواهند شد ،فعلأ اعتماد مردم به شخص شماست.
هیچ عذری پذیرفته نیست،مگر نگفتید اگر نتوانید ،استعفا می دهید.یک سال گذشت ،قرار است چه بشود؟
وضعیت اقتصادی: فشار بر سفره مردم
تورم سالانه در اسفند 1403 حدود 32٫5٪ و تورم نقطه‌ای حدود 37–39٪ بوده است. کالاهای اساسی مانند میوه و خشکبار تا 77٪ افزایش قیمت داشته‌اند و دهک‌های پایین بیشترین فشار را تحمل کرده‌اند.
کسری بودجه و افزایش تعرفه‌های خدمات عمومی هزینه زندگی مردم را سنگین‌تر کرده و وعده کاهش فشار اقتصادی هنوز تحقق نیافته است. سفره مردم کوچک‌تر شده و امید به بهبود معیشت کمرنگ است.
سیاست داخلی: وعده‌ها نیمه‌تمام مانده‌اند
یکی از اصلی‌ترین وعده‌ها، اجرای قانون و مبارزه با فساد بود. اما هنوز اقدامات جدی و پایدار دیده نمی‌شود. محدودیت‌ها در رسانه‌ها و فضای نقد پابرجاست، و نخبگان و جوانان سهم واقعی در تصمیم‌سازی ندارند. بدون شفافیت و پاسخگویی، بازسازی اعتماد عمومی ناممکن است.
سیاست خارجی: فرصت‌های از دست رفته
جامعه انتظار داشت دیپلماسی فعال و عزتمندانه، به گشایش اقتصادی و کاهش فشارهای بین‌المللی منجر شود. اما تاکنون نتایج ملموس اقتصادی و سیاسی دیده نمی‌شود. تحریم‌ها، محدودیت سرمایه‌گذاری و ضعف در اتخاذ مواضع انعطاف‌پذیر، فرصت‌های دیپلماتیک را محدود کرده و ایران در مقایسه با رقبای منطقه‌ای عقب مانده است.
تهدید اعتماد عمومی
یک سال از عمر دولت گذشت و شکاف میان وعده‌ها و واقعیت، اعتماد عمومی را تهدید می‌کند. مردم دیگر به شعارها بسنده نمی‌کنند و انتظار دارند قانون‌مداری، مبارزه با فساد، بهبود معیشت و سیاست خارجی متوازن را در عمل ببینند.
فاصله ی شعار تا عمل
دولت دکتر پزشکیان اگر می‌خواهد اعتماد و امید جامعه را حفظ کند، باید از شعار عبور کرده و اقدامات شفاف، ملموس و پایدار ارائه دهد. بدون عمل، سرمایه اجتماعی بیش از پیش فرسوده خواهد شد و وعده‌ها تنها در حد شعار باقی خواهند ماند.