بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت: Navidtorbat.ir

آیین‌های بومی و محلی نشانگر هویت و فرهنگ نقاط مختلف کشور به شمار می‌روند و یکی از این آیین‌ها که با گذشت چند هزار سال نه تنها به فراموشی سپرده نشده بلکه اصالت خود را همچنان حفظ کرده جشن سده در شهرستان بجستان استان خراسان رضوی است.

جشن سده یکی از آیین‌های کهن و تاریخی مناطق روستایی شهرستان بجستان است که همه ساله در بهمن ماه و حدود 2 ماه مانده به نوروز برگزار می‌شود.

این جشن تاریخی یکی از آیین‌هایی است که پیش از اسلام در میان مردم بجستان و به خصوص روستاهای جزین، فخرآباد، سردق و قاسم آباد این شهرستان از نهم تا بیستم بهمن ماه با شور خاصی برگزار می شده و  علت انتخاب بهمن ماه برای برگزاری این جشن تاریخی به خاطر نزدیک بودن به ایام نوروز و فاصله سه ماهه آن تا برداشت محصول است.

امسال به دلیل همزمانی ابتدای بهمن ماه با دهه فاطمیه و سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) این آیین بعد از این دهه و با تاخیر آغاز شده است.

یک کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری در جنوب خراسان رضوی به ایرنا گفت: مردم مناطق روستایی بجستان برای برگزاری جشن سده هیزم و چوب جمع آوری کرده و با آن در مقابل منازل خود آتش می‌افروزند و جوانان با کمک بزرگسالان بر روی تپه‌ها و ارتفاعات آتش برپا کرده و شعرهای خاص این مراسم را می‌خوانند.

ازجمله اشعاری که مردم بجستان از دوران کهن در زمان جشن سده می‌خوانند این اشعار است:

شب سده است یکی آتش بلند افروز   حق است مر سده را بر تو، حق آن بگزار

سده سده ی ماه نوروز    صد به غله پنجاه به نوروز 

دخترای خنه  کوگاشو مخنه    

زنای شودار  به غم گرفتار    

زِنای بی شو  چله به درشو  

مهدی ذوالفقاری افزود: براساس این رسم کهن، مردم منطقه خاکستر به جا مانده از آتش را در همان مکان باقی می‌گذارند و معتقدند اگر این خاکستر به وسیله باران شسته شود سال پر برکت و پرنعمتی خواهند داشت.

وی ادامه داد: این جشن از قدیم به عنوان سده معروف بود و در برخی از مناطق روستایی مانند فخرآباد و سردق به نام سبغلو و در روستاهای مزار و درزاب آن را کوری می‌گویند.

جشن تاریخی سده در روستاهای زین آباد، مرندیز، جزین و قاسم آباد بجستان بیش از دیگر آبادی‌های این منطقه اصالت خود را حفظ کرده و در روستای زین آباد و بقچیر جشن سده در غروب و شامگاه 2 روز پایانی چلّه بزرگ و روز آغازین چلّه کوچک زمستان یعنی نهم، دهم و یازدهم بهمن ماه برگزار می‌شود.

ذوالفقاری گفت: مردم از روزهای ابتدایی بهمن ماه برای اجرای جشن سده آماده می‌شوند و مدت سه روز به بیایان رفته، بوته‌های نوعی خارِ سبک و حجیم را جمع آوری می‌کنند که در روستاهای زین آباد و مرندیز به آن "چرخه" اطلاق می‌شود.

همچنین جوانان گوی‌های کوچک پارچه‌ای درست کرده و آنها را به نفت آغشته نموده و در بیرون روستا آتش زده و با قدرت به هوا پرتاب می‌کنند سپس پشته های چرخه را به پشت بام‌ها برده و آتش می‌زنند و معتقدند هر که آتشش بلندتر شود، خرمن گندم او بزرگتر خواهد بود و آنکه آتشش دود کند، گندم‌هایش سیاه خواهد شد.

شب‌های جشن سده با صله رحم و دید و بازدید بستگان و آشنایان و شب نشینی، شادی و خوردن غذاهای محلی سپری می‌شود و به ویژه خانواده‌هایی که به تازگی وصلت کرده‌اند به دیدار هم می‌روند.

این کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری افزود: در دیگر روستاهای منطقه هم آیین‌های مشابهی اجرا می‌شود به عنوان مثال در روستای مزار از حدود سه دهه پیش، زمان این جشن به یک روز کاهش یافته و به دهم بهمن منحصر شده است و مردم این روستا در این روز پشته‌های خار را مقابل خانه‌های خود به آتش می‌کشند و کودکان به تماشای آن رفته و اشعاری مانند "های کورّی کورّی کورّی، دلِ سِرما بِدرّی" می‌خوانند.

وی ادامه داد: برگزاری این گونه آیین‌های مردمی برخاسته از فرهنگ غنی مردمان این سرزمین و یکی از معیارهای همدلی، همزبانی و ایجاد وحدت بین آحاد مردم است.

وی گفت: جشن تاریخی سده در سال 1391 با شماره 839 در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شد.

منبع: ایرنا