بزرگنمایی:
آقای پزشکیان، رقابت‌های انتخاباتی را به "کل‌کل" تقلیل می‌دهد. این عبارت می‌تواند به‌نوعی نشان‌دهنده‌ی نوعی «بی‌تفاوتی» یا «بی‌اهمیتی» نسبت به اصل رقابت در نظام دموکراتیک باشد.
پایگاه خبری نوید تربت:http://www.navidtorbat.ir
✍ ابوالقاسم عابدین‌پور
آقای پزشکیان در سخنان خود به‌نوعی از نمونه‌ی همکاری «شهردار تهران» در بازسازی خانه‌های آسیب‌دیده در بحران جنگ دوازده روزه به‌عنوان یک نمونه از "وفاق" یاد می‌کند. این مثال به‌طور طبیعی یک نوع همبستگی و همکاری در شرایط بحرانی را نشان می‌دهد که تمامی نهادها و افراد با هم برای حل مشکلات مردم تلاش می‌کنند.
اما آیا می‌توان این نوع همکاری را به رقابت‌های انتخاباتی که بیشتر در قالب شعارهای گوناگون پیش می‌رود، تعمیم داد؟
رقابت‌های انتخاباتی اساساً بر پایه‌ی «تفاوت‌ها»،« نقدها »و حتی «تضادها» شکل می‌گیرند و مردم بر همین اساس تصمیم می گیرند به برنامه های یک کاندیدا رأی دهند.
در حقیقت، انتخابات یکی از عرصه‌های مهم سیاسی است که در آن دیدگاه‌ها و برنامه‌های مختلف در معرض آزمایش قرار می‌گیرند. رقابت به‌معنای مخالفت نیست، بلکه به‌معنای ارائه‌ی بهترین راهکارها و گزینه‌ها برای حل مسائل کشور است.
"کل‌کل" یا رقابت سالم؟
در ادامه‌ی سخنان آقای پزشکیان، به عبارتی اشاره می‌شود که رقابت‌های انتخاباتی را به "کل‌کل" تقلیل می‌دهد. این عبارت می‌تواند به‌نوعی نشان‌دهنده‌ی نوعی «بی‌تفاوتی» یا «بی‌اهمیتی» نسبت به اصل رقابت در نظام دموکراتیک باشد..
"کل‌کل" در این معنا، بیشتر به چالش‌های بی‌اساس و سطحی اشاره دارد که شاید هیچ نتیجه‌ی مثبتی برای جامعه در پی نداشته باشد.
یعنی تمام شب زنده داریها ، تمام تلاشها و کوششها، بسیاری از خسارت‌های مادی و معنوی، کشمکشهای بعد از انتخابات، محرومیت ها به واسطه ی طرفداری از ایشان، تمامأ و تمامأ در حد یک« کل کل» تقلیل می یابد؟!
رقابت‌های انتخاباتی، اگرچه ممکن است در ظاهر به جنگ‌های لفظی تبدیل شوند، اما اساساً ابزاری برای انتقال دیدگاه‌ها و برنامه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی هستند. هدف از این رقابت‌ها، آشکار کردن راه‌حل‌های بهتر برای مشکلات کشور و افزایش آگاهی مردم نسبت به چالش‌ها و فرصت‌هاست. بنابراین، نمی‌توان رقابت‌های انتخاباتی را به صرف "کل‌کل" و بازی‌های کلامی تقلیل داد، بلکه باید درک کرد که این فرآیند بخشی از دموکراسی است که به‌منظور رسیدن به یک انتخاب بهتر و آگاهانه‌تر برای مردم طراحی شده است.
وفاق در بحران
آقای پزشکیان می‌فرمایند که "در دوران انتخابات با هم کل‌کل می‌کردیم"، اما شاید باید دقت بیشتری داشت که رقابت‌های انتخاباتی در ذات خود با همکاری‌های بحرانی مانند موارد ذکر شده توسط ایشان، تفاوت‌هایی بنیادین دارند. در دوران بحران، اتحاد و همکاری عملی میان نهادها و افراد به‌منظور حل سریع‌تر مشکلات مردم ضروری است. این نوع همکاری‌ها در شرایط اضطراری، شامل زمان‌های پس از زلزله، جنگ‌ها، یا فجایع طبیعی است که در آن، مرزهای سیاسی و حزبی باید به‌طور موقت کنار گذاشته شوند تا منافع عمومی تامین شود.
این در حالی است که در دوران انتخابات، هر فرد یا گروه سیاسی با دیدگاه و برنامه‌های خاص خود وارد میدان می‌شود. البته که در چنین رقابت‌هایی باید بر اصولی خدشه ناپذیر تکیه کرد و در نهایت رقابت انتخاباتی باید به‌عنوان بخشی از فرآیند دموکراتیک و فرصتی برای انتخاب بهترین گزینه‌ها در نظر گرفته شود.
سخنان آقای پزشکیان درباره‌ی "کل‌کل" و "نمونه وفاق زاکانی" در دوران بحران، نیازمند بازنگری و دقت بیشتری است.
رقابت‌های انتخاباتی اساساً با همکاری‌های بحرانی تفاوت‌های زیادی دارند و نباید این دو را با هم اشتباه گرفت.
خواستن تغییرات،خواستن یک زندگی معمولی،خواستن رفع فیلترینگ،خواستن آزادیهای مصرح در قانون،بازنگری و جلوگیری از فساد و اختلاس و دهها نمونه ی دیگر در آن انتخابات گذشته یک« کل کل» نبود.
رقابت‌های انتخاباتی، برخلاف بحران‌های ملی، معمولاً بر پایه تفاوت‌ها و دیدگاه‌های مختلف شکل می‌گیرند و هدف آن‌ها ایجاد بستری برای انتخاب آگاهانه‌تر است. در نتیجه، برای داشتن وفاق ملی و همکاری‌های موثر در دوران انتخابات، باید به‌جای تقلیل رقابت‌ها به کل‌کل‌های بی‌ثمر، فضایی ایجاد کرد که در آن، رقابت‌ها با احترام به‌تبادل دیدگاه‌ها و برنامه‌های متفاوت تبدیل شوند.