بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت: http://www.navidtorbat.ir

غلامرضا بنی اسدی

ایران یخ می‌زند! این یک تیترِ تأمل برانگیز است که در نگاه اول ذهن مخاطب را به تصرف خود درمی‌آورد. زیر تیترِ «هوای فوق سرد سیبری در راه ایران» هم هشدار را کامل می‌کند تا بدانیم برخی از مناطقِ کشور باید مثل سیبری‌نشینان خود را برای «دمای منفی 20 درجه» آماده کنند. این متنِ خبری است که باید ما را به فرامتن و فراخبر توجه دهد. به مسئله مهم و حیاتی مدیریتِ مصرف حامل‌های انرژی به ویژه گاز. اگر خودِ ما ملت، همت نکنیم در بهینه سازی مصرف، اگر جوانمردانه به سمتِ کاهش درجه دستگاه‌های گرمایشی نرویم، احتمال قطعی گاز برای برخی از مناطق، به قطعیت خواهد رسید. بدانیم یا ندانیم و حتی بخواهیم یا نخواهیم، فرقی نمی‌کند. ظرفیت‌های محدود نمی‌توانند سرمای نامحدود را به طور کامل جواب دهند. لذا خودِ خودِ خودِ ما باید با تدبیر و تمشیت امور حتی پوشیدن لباس گرم در خانه به خود و هموطنان خود کمک کنیم تا این موجِ سرما را با سختی کمتر از سر بگذرانیم.

گرمای مواسات و نوع دوستی است که می‌تواند جای کمبود‌ها و بعضا نبود‌ها را پُر کند. این که چرا چنین شده است و چرا ما مردم همیشه باید هزینه‌ها را به دوش گیریم و جای تدبیر مسئولان کجاست و... هر کدام در جای خود قابل طرح است. احاله وضعیت امروز به فردا که متأسفانه رویه مدیریتی در کشور شده است هم جای نقد و اما و اگر دارد. باید هم به آن پرداخت اما امروز برای معجزه هم دیر است فقط معجزه همدلی ما مردم، موجِ سرما را با سختی کمتر از سر کشور خواهد گذراند.

ما هم مردمی هستیم که تجربه‌های موفق کم نداریم. این بار نیز همه با هم کمتر مصرف می‌کنیم تا امکان برخورداری برای همه و حتی کسانی که در منتهی الیه خطوط لوله گاز هستند فراهم شود. مطالبات مان را هم فراموش نمی‌کنیم. حقِ استفاده بی‌استرس از حامل‌های انرژی را در صدر فهرست مطالبات جامعه از مسئولان، ثبت دفتر می‌کنیم. اما برای عبور از سرمای 20 درجه زیر صفر، امروز به عزمی ملی نیاز داریم که بتوان به آن نمره 20 داد. حتی نمره 19 هم کفایت نمی‌کند. گرم بپوشیم، اهالی خانواده، چند خانه یکی کنند، به جای یک پتو، دو پتو استفاده کنیم و نشان دهیم حواسمان به همه پهنه ایران و همه هموطنان هست. با حواس جمع می‌توان به حاصل جمعی رسید که همه را به موفقیت می‌رساند. خبر‌ها را جدی بگیریم. جدی‌تر برنامه‌ریزی کنیم تا گرمای همدلی و همراهی، زمهریر را بتاراند. ان‌شاالله.