بزرگنمایی:
در شهرستان تربت‌حیدریه مثلث آزار دهنده‌ای با سه ضلع: خوراک دام، اشتغال‌خانوادگی و مهاجرت، وجود دارد که تبدیل به قصه پرغصه مسوولان بالادست نظام و تصمیم‌سازان آرد کشور از یک سو و افراد شاغل در این حوزه، از سوی دیگر شده‌است
پایگاه خبری نوید تربت: http://www.navidtorbat.ir
نوید تربت- علیرضا حسینی مقدم- در شهرستان تربت‌حیدریه مثلث آزار دهنده‌ای با سه ضلع: خوراک دام، اشتغال‌خانوادگی و مهاجرت، وجود دارد که تبدیل به قصه پرغصه مسوولان بالادست نظام و تصمیم‌سازان آرد کشور از یک سو و افراد شاغل در این حوزه، از سوی دیگر شده‌است.
در این گزارش به معرفی سه ضلع نتایج توزیع یارانه نان در تربت‌حیدریه پرداخته شده است.
ضلع نخست خوراک دام:
به گزارش نوید تربت،اینکه دولت هر سال چند همت برای نان یارانه می‌پردازد، از حوصله این گزارش محلی خارج، اما اینکه آیا این ارقام در عمل مشکلی را از دوش مردم و شاغلان این بخش بر طرف می‌سازد، مربوط به این گزارش است.
از یک سو مردم از گرانی نان ناراضی هستند و این گله‌گی زمانی بیشتر می‌شود که می‌گویند، چرا با وجود افزایش قیمت نان، اما هیچ رد و نشانی از افزایش کیفیت نان به چشم نمی‌خورد؟
بنا به اظهارات پیشتر منتشر شده، رییس کمیسیون حمل و نقل، خدمات شهری و محیط زیست شورای شهر تربت‌حیدریه، میزان تولید زباله هر شهروند این شهرستان را 750 گرم در روز عنوان و اظهار کرد: با احتساب نقاط روستایی متوسط تولید زباله در شهرستان بین 100 تا 120 تن در روز است که 1.2 درصد از این میزان، به ضایعات نان اختصاص دارد.
سیدجمال یوسف‌زاده افزوده بود: از این میزان زباله هفت تن آن ارزشمند و روزانه افزون بر پنج هزار و 600 میلیون ریال نصیب زباله گردها می‌کند.
وی سرانه مصرف نان این خطه را همچون دیگر نقاط کشور، 400 گرم در روز عنوان کرد و گفت: به جز رقم یاد شده بالا، میزان دور ریزنان در سطح کشور بین 10 تا 15 درصد در روز است اما به دلیل کیفیت بالای نان در تربت‌حیدریه، رقم دور ریز بین پنج تا هفت درصد است که باید میزان ضایعات 1.2 درصدی بالا اضافه شود.
اهمیت این رقم زمانی بیشتر مشخص می‌شود که مسوولان بالادستی بیشتر بدانند: قیمت هر کیلوگرم نان خشک در تربت‌حیدریه 100 هزار ریال است.
به عبارت بهتر در این خطه تنها کسی که سود اصلی از پرداخت یارانه نان نصیبش می‌شود، تنها دام و صنف محترم "کهنه‌خر و بازیافتی" است.
ضلع دوم اشتغال خانوادگی:
غالب متصدیان نانوایی در تربت‌حیدریه از افزایش اجاره بهای مغازه و دیگر هزینه‌ها و از جمله بیمه کارگران خود، گلایه‌مند هستند.
بر این اساس اذعان می‌دارند که چاره‌ای جز اخراج کارگران خود و جایگزینی اعضای خانواده به جای آنها، ندارند.
ضلع سوم مهاجرت:
کارگران بیکار شده نیز، در صورت داشتن بنیه مالی یا خود اقدام به ایجاد نانوایی آزادپز می‌کنند که شمار آن بسیار پایین است، یا به عنوان کارگر در واحدهای آزادپز مشغول بکار می‌شوند و یا به دلیل بالا بودن سطح دستمزد، روانه شهرهای بزرگ نظیر مشهد و تهران می‌شوند که پیشتر نیز در این خصوص گفته آمده‌است.
یک مقام آگاه در جهاد کشاورزی شهرستان تربت‌حیدریه نیز ضمن تایید انحراف در مصرف درست نان یارانه‌ای، به خبرنگار ما گفت: هر چند آمار دقیقی وجود ندارد، اما استفاده از نان خشک تنها در دامداری‌های کوچک وجود دارد و دامداری‌های صنعتی از چنین شیوه‌ای استفاده نمی‌کنند.
وی که خواست نامش فاش نشود، با بیان اینکه البته مشکل را نباید در نحوه استفاده از نان یارانه‌ای جستجو کرد، افزود: تا زمانی که موضوع پرداخت یارانه توسط دولت وجود داشته‌باشد، مشاهده سوء‌استفاده نیز امری طبیعی می‌باشد.
او تصریح کرد: از آنجا که نان یک کالای استراتژیک است، تصمیم‌سازان کلان کشور نیز از تبعات توزیع یا قطع یارانه آن مطلع و لذا صحبت کردن روی این موضوع بسیار حساس است.
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل:
رییس اتحادیه نانوایان تربت‌حیدریه ضمن تایید موارد مطرح شده در سه ضلع مثلث یاد شده، به خبرنگار ما گفت: تا زمانی که دولت یارانه نان می‌پردازد، این مشکلات نه تنها بر طرف نمی‌شود که هر روز بیشتر شده و دولت برای خلاصی از این ورطه هولناک راهی جز قطع یارانه نان و آزادسازی قیمت آن ندارد.
مهدی نعلبندزاده افزود: اکنون دستمزد یک کارگر بابت یک کیسه 40 کیلویی آرد، بین 800 تا 900 هزار ریال است.
وی قیمت نان یارانه‌ای سنگک مصوب استان به وزن 420 گرم را 25 هزار ریال عنوان کرد و گفت: قیمت نان یارانه‌ای نوع یک تافتون ماشینی با وزن 280 گرم، 11 هزار و 250 ریال و قیمت همین نان از نوع یارانه‌ای نوع دوم و با همین وزن 15 هزار ریال است.
نعلبندزاده در خصوص تفاوت یارانه نوع یک با نوع دوم گفت: تفاوت در قیمت آرد است و ما در پی آن هستیم قیمت نان یارانه‌ای نوع یک به 20 هزار ریال برسد زیرا سود بیشتری دارد.
وی به افزایش اجاره بهای واحدهای صنفی اشاره کرد و افزود: دولت تنها یارانه نان را می‌پردازد، اما چه کسی باید جوابگوی سایر هزینه‌های نانوایان و از جمله افزایش نجومی اجاره بهای ملک باشد؟
رییس اتحادیه نانوایی‌های تربت‌حیدریه افزود: تنها یک مورد امسال مغازه‌ای که اجاره آن 30 میلیون ریال در ماه بود، به ناگاه به 120 میلیون ریال افزایش یافت که در نهایت با وساطت و ریش سفیدی، صاحب ملک به اجاره 100 میلیون ریال قانع شد.
نعلبندزاده افزود: بیمه کارگر نانوایی نیز امسال 35 درصد افزایش یافت یعنی به ازای هر کارگر، متصدی باید در ماه 13 میلیون و 500 هزار ریال حق بیمه بپردازد.
وی گفت: در چنین شرایطی اگر شاهد اخراج کارگران و تبدیل نانوایی به یک شغل خانوادگی نشویم، جای تعجب دارد.
نعلبندزاده در ادامه به مشکل سوخت جایگزین اشاره کرد و افزود: اکنون 265 واحد نانوایی داریم که از این تعداد 181 واحد یارانه‌ای، نیمه یارانه‌ای و آزادپز شهری و 84 واحد روستایی هستند که از این تعداد، تنها 6 واحد مجهز به سوخت دوم شده و 22 واحد نیز در حال تجهیز هستند.
وی گفت: با احتساب موتور برق، برای استقرار سوخت جایگزین، هر واحد باید دست کم یک میلیارد ریال بپردازد که بسیاری توان پرداخت چنین مبلغی را ندارند.
نعلبندزاده افزود: البته بتازگی بانک سپه قول داده برای رفع این مشکل، تسهیلات بپردازد.
رییس اتحادیه نانوایان تربت‌حیدریه به نحوه پرداخت یارانه توسط دولت نیز انتقاد کرد و گفت: قرار بوده بر اساس میزان عملکرد هر واحد صنفی، دولت بابت یارانه نوع یک، 40 درصد و نوع دوم 30 درصد کمک هزینه پرداخت کند، اما در عمل این رقم کم شده که نمی‌دانیم بر اساس چه معیار و فرمولی این رقم کم شده‌است.
نعلبندزاده افزود: در کنار اینها سهیمه آراد نانوایی‌ها نیز کم شده و این بر دیگر مشکلات ما افزوده‌است.
وی در پاسخ به این سوول که آیا نانوایان دارای سهیمه آرد یارانه‌ای، اقدام به فروش نان به دامداران یا فروش آزاد می‌کنند یا نه، گفت: به اصطلاح ما نانوایان "نشتی آرد" داریم زیرا برای پوشش هزینه‌هایشان ممکن است، این اقدام را انجام بدهند، اما در عین حال اگر ببینیم برخورد می‌کنیم.