چاپ

محمدرضا سالارمقدم

در آخرین هفته آبانماه به دنبال اعلام افزایش قیمت بنزین در یکصد شهر شاهد اعتراضات شدید مردم بودیم که متاسفانه در مواردی منجر به غارت و آتش زدن فروشگاههای عمدتا زنجیره ای بانک ها و ... شد

صرف نظر از اینکه چه کسانی بر امواج این اعتراضات مسالمت آمیز سوار شده و آن را به آشوب کشانده و موجب اتفاقات بسیار تلخی گردیدند اما این اتفاقات دارای درس عبرتهایی هم بود که اگر به آنها توجه شود می توان از وقوع مجدد آن پیشگیری نمود.

بر هیچ کس پوشیده نیست که جامعه ایران به دلایل مختلف که مهمترین آن فشارهای روز افزون اقتصادی بر مردم بویژه قشر متوسط و پایین است آبستن حوادث و شورشهای اجتماعی از نوعی که در دی ماه 96 و آبان 98 شاهد بودیم می باشد. انباشتگی مطالبات مردم مانند فنری است که فشار آن به حدی رسیده که در صورت رها شدن ناگهانی موج تخریبی عظیمی را برای کشور به همراه خواهد داشت.

اگر مسئولین اداره کننده کشور از اعتراضات دی ماه 96 درس عبرت می گرفتند مسلما شاهد شورشهای خیابانی آبان امسال نبودیم که قدرت تخریبی آن به مراتب از دی ماه 96 بیشتر بود.

به گفته مسئولین، در حوادث اخیر بیش از 80 فروشگاه زنجیره ای در تهران و دیگر شهرهای عمدتا بزرگ ابتدا غارت و سپس آتش زده شد و تخریب گردیدند و باز به گفته خود همین مسئولین موج اعتراضات نه از نقاط مرفه نشین شهرها بلکه از مناطق محروم و عمدتا فقیر نشین آغاز گردید.

درست است که در این شرایط عده ای فرصت طلب هم با اهداف مختلف وارد عمل شده اند ولی همانگونه که در خبرهای رسانه ملی داشتیم تعداد آنها اندک بوده است بنابراین نمی شود غارت 80 فروشگاه بزرگ را با حجم فراوان کالاهایی که در آنها موجود بوده به این تعداد محدود نسبت داد، آتش زدن و تخریب کار آنهاست ولی تخلیه و غارت کالا ها از دست یک جمعیت گرسنه انبوه ساخته است.

بارها توسط اقتصاددانان و کارشناسان دلسوز و منصف هشدار داده شده جمعیت انبوه محروم که اصطلاحا به لشکر گرسنگان تشبیه گردیده را نادیده نگیرید ولی ظاهرا گوش شنوایی وجود نداشته تا به فکر راه چاره بیفتند، اکنون برای جلوگیری از شورشها ی آینده با گرفتن درس عبرت از آنچه اتفاق افتاده باید چاره ای اساسی اندیشیده شود.

شاید پرداخت چندین میلیارد تومان به مردم از محل افزایش قیمت بنزین برای دولت و دیگر مسئولین رقم بسیار زیادی باشد ولی برای یک خانواده که حداکثر 205 هزار تومان در ماه دریافت می کند و در قبال آن باید هزینه های چند برابری ناشی از افزایش قیمت دیگر کالاها را که در چند سال اخیر به صورت افسار گسیخته رشد داشته پرداخت کند ناچیز است و حتی هزینه زندگی چند روز آنها را کفاف نمی دهد.

درس عبرت دیگری که میتوان از این حوادث گرفت این است که هرچند در خبرهای رسمی سخن از دستگیری لیدر های اغتشاشات اخیر می گویند ولی واقعیت این است که شورشهای خیابانی اخیر چون بی سر بود موج تخریبی اش هم بسیار گسترده بود، بنابراین اگر احزاب مختلف حتی منتقد حاکمیت شکل بگیرد آنها می توانند در این مواقع با سامان دادن قانونی اعتراضات مردمی و رساندن حرفشان به گوش مسئولین جلوی تخریب و سوء استفاده کسانی را که در هنگام غبار آلود شدن اوضاع بصورت بی نام و نشان عمل نموده و به گفته مقام معظم رهبری اجیر شده دشمنان نیز می باشند و موجب به آشوب کشاندن جامعه و تخریب آن می گردند بگیرند.

در این صورت حکومت هم دیگر با شورش های بی سر مواجه نیست و می داند برای آرام کردن اوضاع باید با چه کسانی مذاکره کند.

پس هنوز تا دیر نشده باید ضمن رسیدگی به وضعیت اقتصادی و رفاهی مردم، احزاب و گروههای سیاسی شناسنامه دار را به رسمیت شناخت تا دیگر شاهد اینگونه حوادث نباشیم.

http://t.me/navidtorbatkabar