چاپ

محمدرضا سالارمقدم

ایران همچنان پیشتاز در تعداد کشته شدگان و مصدومین حوادث جاده ای است.

«رییس پلیس راهور از مرگ روزانه 45 تا 55 نفر در تصادفات رانندگی کشور خبر داد./ ایسنا»

با یک حساب سرانگشتی یعنی در سال بیش از 18 هزار نفر در حوادث رانندگی ما کشته می شوند که عمده دلیل آن بر می گردد به بی کیفیتی خودروهای ساخت داخل.

آمارها نشان می دهد در دنیا به ازای هر 10 هزار خودرو حدود 9 نفر کشته می‌شوند، در حالی که در ایران به ازای این تعداد خودرو، 37 تن کشته می شوند. اگر آخرین میانگین 18 تا 20 هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال را همراه با میانگین 90 هزار زخمی این حوادث در نظر بگیریم، گویی هر سال در ایران یک زلزله بزرگ با این مقدار کشته و زخمی اتفاق می‌افتد و یا 73 هواپیمای 250 نفره در سال سقوط می کند.

متاسفانه کشته و مصدوم شدن سالانه 110 هزار نفر از هموطنانمان در سوانح رانندگی حتی به اندازه سقوط یک هواپیما سر و صدا و هیاهو و انعکاس رسانه ای ندارد. هیچ مقامی به خانواده های آنها و ملت شریف ایران پیام تسلیت نمی فرستد هیچ وزیری از سوی نمایندگان بازخواست و برکنار نمی شود هیچ بخشی از اخبار و تحلیل صدا و سیما به آن اختصاص نمی یابد! گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است و زندگی روال عادی خود را طی می کند، مگر خون مسافرانی که در سقوط یک هواپیما کشته می شوند از سرنشینان خودروها رنگین تر است؟ در حالیکه همانگونه که گفته شد تنها تعداد کشته شدگان این حوادث به اندازه سقوط 73 هواپیما مسافربری می باشد.

این از جنبه خسارت جانی و اما موضوع را می توان از جنبه های دیگر یعنی خسارات مالی، روانی و اجتماعی نیز مورد بررسی قرار داد.

از نظر مالی اگر قیمت خودور های سانحه دیده را اعم از خودرو های سبک و سنگین فقط بطور متوسط 50 میلیون تومان در نظر بگیریم ، با توجه به تعداد حوادث جاده ای اعلام شده از سوی پلیس راهور حداقل 305 میلیارد تومان در سال خسارت مالی داشته ایم که اگر این مبلغ را برای 10 سال در نظر بگیریم می شود رقمی حدود 3 تریلیون تومان.

واما صدمات ناشی از معلولیت مصدومین، بی سرپرست شدن هزاران خانواده، یتیم شدن چندین هزار کودک و ... را نمی توان قیمتی رویش گذاشت و هرگز قابل جبران نیست.

راه چاره چیست؟ اگر فقط خسارت مالی وارد شده چند سال را صرف ترمیم اصلاح و بهبود جاده ها و نیز بهبود کیفیت خودروهای بی کیفیت داخلی کنیم، از یک سو ضمن جلوگیری از تصادفات جاده ای و عزادار شدن و بی سرپرست شدن هزاران خانواده، از هدر رفتن این مبالغ کلان جلوگیری بعمل می آید و از سوی دیگر کارخانه های خودرو سازی با جلب اعتماد مردم فعالتر خواهند شد و علاوه بر حفظ اشتغال موجود موجب ایجاد اشتغال های جدید نیز خواهند گردید.

در این راه فقط یک عزم و اراده ملی لازم است وگرنه درب بر همین پاشنه خواهد چرخید و هر سال باید منتظر بود تا رییس پلیس راهور ارقام جدیدی از افزایش کشته شدگان و مصدومان جاده ای را اعلام نماید.

در پایان بهتر است بدانید که بر اساس اعلام پژوهشکده بیمه مرکزی ایران، کشور ما از نظر تصادفات رانندگی در بین 190 کشور جهان، رتبه 189 را به‌ خود اختصاص داده و از این جهت، تنها کشور سیرالئون در غرب قاره آفریقا است که وضعیت نامناسب‌تری نسبت به ایران دارد.

در مقایسه با برخی از کشورهای آسیایی می‌توان گفت میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران 25 برابر ژاپن و 2 برابر ترکیه است. بر اساس آمارهای موجود، خودروهای سبک و سنگین در ایران تا 100 برابر بیش‌تر از برخی کشورهای دنیا با یکدیگر برخورد می‌کنند. به عنوان مثال در انگلستان با وجود اینکه تا سه برابر بیشتر از ایران خودرو وجود دارد، میزان بروز تصادفات تا 32 برابر کمتر است. یعنی می‌توان گفت به نسبت خودروهای موجود در ایران، حدود 100 برابر بیش‌تر از انگلستان تصادفات رانندگی رخ می‌دهد.

http://t.me/navidtorbatkabar