چاپ

حسن نیکنام

فضای مجازی پدیده ای که هر چند ممکن است در برخی وجوه اجتماع مشکلاتی بوجود آورده باشد اما بقولی مهمان ناخوانده ای است که حضورش در عرصه های مختلف اجتماع گامی بلند و مثبت برای مردم است. شهروندان در هر جایی از کشور می توانند بی واسطه و صریح به بیان نظرات و اعتقادات خود بپردازند، از رویدادهای مختلف سریع با خبر و انتقادات و مشکلاتشان را با مسئولین در میان بگذارند و این فضا را تبدیل به محلی برای مطالبه گری بیش ازپیش خود از مسئولین قرار دهند. بطوریکه شهروندان امروز در این فضا صریحا از مسئولی در ارتباط با رویدادهای اداره متبوعش توضیح می خواهند و نقد ها و پیشنهادات شان را با آنها در میان میگذارند که امری است مثبت و رو به جلو.

اما آنچه مورد بحث ما در این یادداشت است تفاوت رویکرد های مطالب «کارشناس محور» در فضای مجازی سطح کشور با محیط های کوچکترمانند شهرستان ما است، بدین صورت که در کشور رویه اینگونه است که یادداشت ها، نقدها، مقالات و. ... از طریق کارشناسان و نویسندگان در رسانه ها و یا صفحات شخصی خود آن فرد منتشر و بعد همین مطلب از یک گروه خانوادگی تا کانال چند میلیونی دست به دست می چرخد، اینگونه نیست که به صرف داشتن مدرک کارشناسی و یا خرده اطلاعاتی از یک موضوع مطلبی بنویسید و فراگیر شود. اما در محیط های کوچکتر مانند تربت حیدریه این اتفاق رخ می دهد بطوریکه یک فرد با داشتن یک کانال و یا عضویت در یک گروه تلگرامی، با هر نیتی بدون داشتن اطلاعات و آگاهی کافی نسبت به این امور اقدام به نوشتن مطالبی سطحی و غیر کارشناسی در قامت یادداشت فلان میکنند که بیشتر برداشت های ذهنی و شخصیشان از موضوعی است، گاها بقدری این نوشته ها سطحی هستند که عینا واژه «کارشناس بازی» در تلگرام شایسته آنها است و بدتر اینکه برخی همین برداشت ذهنیشان را به سبک یاداشت نویسان چیره دست همچون رضا رفیع(همشهری فرهیخته مان)به زبان طنز بیان می کنند غافل از اینکه پشت نوشته های این نویسندگان چیره دست بیش از سه دهه کار مطبوعاتی بوده.

بگذریم از قیاس ها و مثالها و ربط دادن هایی که بیشتر شبیه لجبازی های دوران کودکیمان است تا یادداشت، اینکه از فلان شهر عبور کردم،با فلانی صحبت کردم و یا شنیدم ، خدا کند اینگونه باشد و یا نباشد، حس من، در نت جستجو کردم مبنای مباحث کارشناسی و یادداشت هایش نمی تواند باشد.

اگر فرض را بر این بگذاریم که این مطالب بدون اغراض سیاسی است و تاریخ مصرف انتخاباتی ندارد، حداقل برای روشنگری و شفافیت گامی بر نداشته، وقتی جریانی در نقد اصل را بر نفی چیزی بگذارد اساسا نقدی شکل نگرفته است و بطور کلی سیاه و سفید نشان دادن اوضاع شهرستان دو روی سکه است که هیچکدام واقعی نیست.

البته این وظیفه رسانه هاست تا شهروندان را مطالبه گر و در ادامه به سمت مطالعه گری و تحقیق سوق دهند نه اینکه هنوز در فضای مجازی می بینیم گاها مطالب مربوط به شهرمان را خیلی هایمان حوصله خواندنش را نداریم و فقط بر خلافش سخن می گوییم، شهروند مطالبه گر حتما مطالعه هم می کند حداقل در مسائل مورد علاقه اش که تمایل به اظهار نظر دارد،اما متاسفانه این همان روند هیجانی است که دو جریان حاکم و منتقد (در آینده حاکم) در کشور برایمان ترسیم کرده اند.

اینکه همراه بشویم با جریان حاکم و یا جریان منتقد دردی دوا نمی کند چرا که به فرض آنها را کنار زدیم و جریان منتقد سرکار آمد دوباره همان داستان تکرار می شود. اینبار جای منتقد و مسئول عوض شده ولی وضعیت ما همانگونه است این سیکل نامیمون سالهاست گریبان شهروندان بی نوا را گرفته و اجازه فکر کردن هم به آنها نمی دهد هیچ گاه در درون چنین پروسه بیماری شهروندان سودی نخواهند برد.

http://t.me/navidtorbatkabar