سایت گروه بین المللی بحران نوشت: جنگ دوازده‌روزه لزوماً پیش‌درآمد درگیری‌های خطرناک‌تر آینده نیست. اگر طرفین جسارت به خرج دهند، می‌توانند صلحی پایدار بنا کنند.

 

در ادامه این مطلب آمده است: گام اول: تضمین اینکه آتش‌بس کنونی به گفت‌وگویی جدی منتهی شود، نه وقفه‌ای پیش از دور جدیدی از جنگ. واشینگتن و تهران باید سریعاً تماس‌های دیپلماتیک را از سر بگیرند، با اهدافی مشخص، از جمله قطع غنی‌سازی ایران در ازای توقف حملات آمریکا و اسرائیل، و بازگشت ایران به همکاری با آژانس.

 

گام دوم: رسیدگی به اختلاف اصلی درباره حق ایران برای غنی‌سازی. بهترین گزینه، شناسایی حق ایران برای غنی‌سازی در قالب یک کنسرسیوم چندجانبه با حضور کشورهای منطقه است. ایران می‌تواند در این قالب و به‌صورت محدود غنی‌سازی کند، مثلاً در مکانی بی‌طرف مانند عمان، در ازای برداشته شدن تحریم‌های هسته‌ای از سوی آمریکا.

 

گام سوم: ایجاد تفاهم عدم‌تجاوز میان ایران و اسرائیل، چه به‌صورت غیررسمی و چه در قالب قطعنامه شورای امنیت. 

 

این سه گام می‌توانند در قالب طرحی جامع یا مرحله‌ای پیاده شوند. اولین گام می‌تواند با قطعنامه شورای امنیت آغاز شود تا از بازگشت تحریم‌ها جلوگیری کند.

 

 

دستیابی به چنین توافقی آسان نخواهد بود. اما گزینه‌های دیگر بدترند. ایران در وضعیت [خوبی] قرار ندارد و امید ایران به حمایت روسیه و چین نیز سرابی بیش نیست.

 

 برای اسرائیل نیز، باید در نظر گرفت که ادامه جنگ می‌تواند رابطه‌اش با آمریکا را تضعیف کند. آمریکا حاضر نیست وارد جنگی بلندمدت با ایران شود، و از فروپاشی احتمالی ایران به‌عنوان یک «دولت شکست‌خورده» در منطقه نگران است.

 

در نهایت، کلید چنین توافقی در دست ترامپ است. ایران آسیب‌پذیر است، اسرائیل وابسته به حمایت آمریکا، و ترامپ می‌تواند با انرژی کافی، توافقی تاریخی به دست آورد. این توافق می‌تواند به او کمک کند تا تصویر یک رئیس‌جمهور صلح‌آفرین را بسازد؛ تصویری که همواره در پی آن بوده است.