بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت:www.navidtorbat.ir
در شرایطی که جهان با بحران تغییرات اقلیمی روبرو شده است، پروازهای کوتاه دیگر برای بسیاری از مسافران جذابیت ندارند. پدیده شرم پرواز (flygskam) که در اسکاندیناوی آغاز شد به سرعت الهام بخش بسیاری از مسافران برای کاهش اتکایشان به خطوط هوایی شده است. تا زمانی که چیزی عکس این موضوع را ثابت کند، خطوط راه آهن سریع السیر موثرترین جایگزین برای سفر هوایی در سفرهای تا 1100 کیلومتری هستند. با نقل و انتقال مسافران در مراکز شهری با سرعت های بیش از 290 کیلومتر بر ساعت یا بیشتر، باعث شده که سفر با قطارهای سریع السیر ترکیبی از راحتی و سرعت را در اختیار مسافران قرار دهد. توانایی راه آهن برای انتقال تعداد زیادی از مسافران با سرعت بالا باعث شده که این روش مسافرت به سرعت به یک گزینه موثرتر در مقایسه با مفاهیم تست نشده و کم ظرفیتی مانند هایپرلوپ شود.

از دهه 1980، صدها میلیارد دلار در زمینه خطوط ریلی با سرعت و ظرفیت بالا در اروپا و آسیا سرمایه گذاری شده است، در شرایطی که Shinkansen در ژاپن و Train a Grand Vitesse (TGV) در فرانسه در این زمینه پیشگام بوده اند. در دهه گذشته، چین به رهبر بلامنازع جهان در این زمینه تبدیل شده و یک شبکه 38,000 کیلومتری از خطوط ریلی جدید را در گوشه و کنار این کشور ساخته است. اسپانیا، آلمان، ایتالیا، بلژیک و انگلیس نیز در حال توسعه شبکه ریلی اروپا با دیگر کشورها هستند که انتظار می رود تا دهه 2030 نیز ادامه داشته باشد. در سال 2018، آفریقا اولین خط ریلی سریع السیر خود را با رونمایی از راه آهن البراق در مراکش بدست آورد و به نظر می رسد که مصر نیز تا پیش از پایان دهه 2020 به این باشگاه کوچک بپیوندد.

در دیگر نقاط جهان نیز کره جنوبی، عربستان سعودی و تایوان در حال ساخت مسیرهای ریلی سریع السیر بوده و هند، تایلند، روسیه و ایالات متحده نیز در میان کشورهایی هستند که مصمم شده اند تا خطوط ریلی جدیدی بسازند تا قطارها بتوانند بین شهرهای بزرگ با سرعت بیش از 250 کیلومتر بر ساعت حرکت کنند. بدین بهانه در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با 10 مورد از سریع ترین قطارهای جهان در سال 2022 آشنا کنیم.

1- Shanghai Maglev با سرعت 460 کیلومتر بر ساعت (چین)

سریع ترین قطار غیرنظامی جهان بسیار منحصربفرد است و تنها خط ارتباط ریلی کنونی جهان است که به جای استفاده از روش معمول چرخ های فولادی روی ریل های فولادی، مسافران را با استفاده از تعلیق مغناطیسی (مگالو) منتقل می کند. این خط قطار سریع السیر که فرودگاه پودونگ در شهر شانگهای را به ایستگاه راه آهن لونگ یانگ در مرکز شهر متصل می کند، دارای حداکثر سرعت تجاری 460 کیلومتر بر ساعت بوده و این مسیر 30 کیلومتری را تنها در هفت دقیقه و نیم طی می کند. بر اساس تکنولوژی آلمانی، قطارهای مگالِو روی یک مسیر ریلی بالا آمده با سرعتی شبیه پرواز و بدون اتصال مستقیم با ریل حرکت می کنند و آهنرباهایی بسیار قوی باعث می شوند حرکتی بسیار نرم و بدون اصطکاک شکل بگیرد. به کمک استفاده از تجربه بدست آمده پس از یک دهه عملیات معمول، چین اکنون یک قطار مگالو بومی با سرعت 600 کیلومتر ساخته است و قصد دارد شبکه ای از قطارهای سریع السیر مگالو بسازد، از جمله خطی ریلی که شانگهای را به هانگژو متصل می کند.

2- CR400 ‘Fuxing’ با سرعت 350 کیلومتر بر ساعت (چین)

علاوه بر طولانی ترین شبکه خطوط راه آهن سریع السیر جهان، جین اکنون سریع ترین قطار برنامه ریزی شده در سیاره زمین را دارد. قطارهای CR400 “Fuxing” با سرعت حداکثری تجاری 350 کیلومتر بر ساعت حرکت می کنند اما با موفقیت توانسته اند در آزمایشات تا سرعت 420 کیلومتر بر ساعت نیز پیش بروند. به عنوان شاهدی بر صنعت تکنولوژی راه آهنی در حال شکوفایی چین، قطارهای Fuxing از نسل پیشین قطارهای سریع السیر توسعه یافته اند که بر اساس تکنولوژی وارداتی از اروپا و ژاپن ساخته شده بودند.

با 16 واگن و حداکثر ظرفیت 1,200 مسافر، این خانواده خارق العاده از قطارها مملو از ویژگی ها و قابلیت های خلاقانه و مدرن است، از جمله سرگرمی در حالت نشسته، نمایشگرهای شیشه ای هوشمند، شارژ بی سیم دستگاه های هوشمند، کابین های هوشمند و حتی نسخه هایی که برای شرایط آب و هوایی نامساعد و عملیات خودکار طراحی شده که آخرین مورد تنها قطار سریع السیر اتوماتیک جهان است. نسخه سریع تر CR400 در حال حاضر در مسیرهای پکن-شانگهای- هنگ کنگ و پکن- هاربین به کار گرفته می شوند.

3- ICE3 با سرعت 330 کیلومتر بر ساعت (آلمان)

برند شناخته شده آلمانی InterCity Express (ICE) شامل گروه بزرگی از هواپیماهای سریع السیر است که در مسیرهای مختلفی در این کشور به کار گرفته می شوند. اما، سریع ترین عضو خانواده «کرم سفید» یک قطار به نام ICE3 است که 330 کیلومتر بر ساعت سرعت داشته و از سال 1999 فعالیت می کند. این ماشین آلات مجلل و مدرن برای مسیر 180 کیلومتری خط راه آهن سریع السیر کلن-فرانکفورت ساخته شده و از سال 2002، زمان سفر بین این دو شهر را از دو ساعت و 30 دقیقه به تنها 62 دقیقه کاهش داده اند. سرعت عملیاتی نرمال 300 کیلومتر بر ساعت است اما قطارهای ICE3 می توانند تا سرعت 330 کیلومتر در صورت دیر کردن نیز بالا بروند. سرعت حداکثری 368 کیلومتر بر ساعت در تست ها نیز به دست آمده است.

نکته کلیدی در عملکرد قطارهای ICE3 ، در واقع، 16 موتور برقی است که در سراسر هشت واگن تقسیم شده اند و 11,000 اسب بخار نیرو تولید می کنند. ناوگان قطارهای ICE3 در مسیرهای طولانی متعددی در آلمان فعالیت داشته که شامل مسیرهای بین المللی شده و شهرهای بزرگ آلمان را به پاریس، آمستردام و بروکسل متصل می کنند. طراحی به کار رفته در این قطارها، اصول پایه خانواده قطارهای سریع السیر «Velaro» متعلق به زیمنس را تشکیل می دهد که نمونه هایی از آن ها به اسپانیا، روسیه، ترکیه، چین و همچنین Eurostar برای نسل دوم قطارهای بین المللی اش فروخته شده است.

4- TGV با سرعت 320 کیلومتر بر ساعت (فرانسه)

فرانسه برای مدت طولانی دارنده رکورد سریع ترین قطار جهان برای قطارهای معمولی بوده است که با سرعت خیره کننده 574.8 کیلومتر بر ساعت در 3 آوریل 2007 به ثبت رسید. با سرعت 150 متر بر ثانیه که تقریباً دو برابر حداکثر سرعت برنامه ریزی شده سرویس های قطار موسوم به Train a Grand Vitesse (TGV) است، این قطار به عنوان پیشگام تکنولوژی راه آهن سریع السیر شناخته می شود. اولین شبکه سریع السیر اختصاصی اروپا هنوز هم بهترین و موفق ترین خط راه آهن اروپاست و خارج از مرزهای فرانسه نیز استقبال خوبی از آن شده است.

صنعت راه آهن فرانسه به طور مداوم مرزهای آنچه می توان با قطارهای معمول بدست آورد را از زمان جنگ جهانی دوم جابجا کرده است و در سال های 1955، 1981 و 1990 به ترتیب رکوردهای سرعت 331، 380 و 515.3 کیلومتر بر ساعت را شکسته است. امروزه، خطوط راه آهن سریع السیر فرانسه از پاریس به لیون، مارسی، بوردو، نانت، استراسبورگ، لیل، بروکسل و لندن کشیده شده است که با سرعت بیش از 320 کیلومتر بر ساعت در برخی مسیرها حرکت می کند.

در 40 سال گذشته، با توسعه شبکه ریلی، این قطارها چندین توسعه نسلی را تجربه کرده اند. TGV نارنجی نمادین و مشهور دهه 1980 راه را برای قطارهای پیشرفته تر و با سرعت و ظرفیت بالاترِ Duplex باز کرده اند که توانایی کار کردن در کشورهای همسایه مانند آلمان، سویس و اسپانیا را نیز دارند. خطوط ریلی سریع السیر فرانسه یک موفقیت صادراتی بزرگ نیز هست و تکنولوژی TGV در سه دهه گذشته به کشورهای اسپانیا، کره جنوبی، تایوان، مراکش، ایتالیا و ایالات متحده نیز فروخته شده است.

5- JR East E5 با سرعت 320 کیلومتر بر ساعت (ژاپن)

ژاپن مفهوم خطوط ریلی سریع السیر جدید را در سال 1964 به جهانیان معرفی کرد و همچنان در این زمینه یک رهبر است که مرزهای سرعت، ظرفیت و امنتی را در خطوط شینکانسن خود همواره جابجا می کند. در حالی که اغلب قطارهای شینکانسن در سرعت های حداکثر 300 کیلومتر بر ساعت حرکت می کنند، قطار گلوله ای E5 خطوط ریلی شرقی ژاپن با سرعت 320 کیلومتر بر ساعت فعالیت می کند که در مسیر موسوم به Tohoku Shinkansen در شمال این کشور از توکیو تا شین-اوموری فعال است. هر قطار دارای 731 صندلی و 32 موتور برقی القائی است که 12,900 اسب بخار نیرو تولید می کنند.

قطارهای E5 که از یک آلیاژ آلومینیومی سبک وزن ساخته شده اند به حالت «تعلیق فعال» می رسند که به آن ها امکان می دهد با سرعت های بالاتری از مسیرهای منحنی عبور کنند. دماغه طولانی فوق العاده این قطارها برای کاهش شکستن مرز صوتی طراحی شده اند که هنگام ورود قطارها به تونل ها با سرعت های بالا خلق می شود. از سال 2011 تاکنون 59 دستگاه از این قطارها معرفی شده و از سال 2016 در شمال اوموری در خطوط ریلی Hokkaido Shinkansen نیز به کار گرفته شده اند که از طریق تونل زیرآبی 54 کیلومتری Seikan Tunnel در زیر تنگه تسوگارو به جزیره هونشو متصل می شود.

6- Al Boraq با سرعت 320 کیلومتر بر ساعت (مراکش)

اولین و تاکنون تنها خط ریلی سریع السیر اختصاصی آفریقا در نوامبر 2018 رونمایی شد که شهر بندی تانگیز را در مراکش به کازابلانکا متصل می کند. این قطار سریع السیر که با الهام از مرکب افسانه ای «بُراق» که پیامبر اسلام را به معراج برد نامگذاری شده، اولین فاز از برنامه ریزی 1,500 کیلومتری دولت مراکش برای یک شبکه سریع السیر ریلی است. قطارهای برقی دو طبقه این خط که مشتقی از TGV Euroduplex ساخت فرانسه هستند با سرعت 320 کیلومتر بر ساعت در یک مسیر خاص 186 کیلومتری بین تانگیر و کنیترا حرکت می کنند.

همچنین این پروژه 2 میلیارد دلاری شامل یک نسخه بروزرسانی شده از مسیر کنونی 137 کیلومتری بین ربط و کازابلانکا برای سرعت های بالاست که طول سفر از یک انتها به انتهای دیگر مسیر را از 4 ساعت و 45 دقیقه به تنها 2 ساعت و 10 دقیقه کاهش داده است. زمانی که خط جدید اختصاص یافته به کازابلانکا رونمایی شود، زمان سفر در این مسیر به 90 دقیقه کاهش خواهد یافت. البراق رکورد سرعت در مسیرهای ریلی آفریقا را نیز در اختیار دارد و در جریان تست های پیش از سرویس در سال 2017، یکی از 12 قطار ساخته شده توسط کمپانی Alstom توانست به سرعت 357 کیلومتر بر ساعت در خط جدید برسید که بیش از دو برابر سرعت سریع ترین قطار موجود در قاره آفریقا بعد از خود است.

7- AVE S-103 با سرعت 310 کیلومتر بر ساعت (اسپانیا)

اسپانیا در سال 1992 با استفاده از تکنولوژی TGV وارد شده از فرانسه به جرگه اعضای باشگاه قطارهای سریع السیر پیوست. از آن زمان به بعد، این کشور قطارهای سریع السیر خودش را توسعه داده و طولانی ترین شبکه ریلی اروپا برای قطارهای سریع السیر را ساخته است که از مادرید به سویا، مالاگا، والنسیا، گالیسیا و بارسلونا می رود و تمام این شهرها را به هم متصل کرده است. AVE که مختصر عبارت Alta Velocidad Espana به معنای سریع السیر اسپانیایی و البته واژه ای اسپانیایی به معنای پرنده است، معمولاً در سرعت تجاری حداکثر 310 کیلومتر حرکت می کند. گل سر سبد این ناوگان قطارهای S-102 Talgo و S-103 “Velaro هستند، که دومی آن ها یک نسخه قوی تر از ICE3 آلمانی است.

قطارهای S-103 که برای حداکثر سرعت 350 کیلومتر و ظرفیت 404 صندلی تایید شده اند، دو شهر بزرگ اسپانیا را سرویس رسانی می کنند در حالی که از قطارهای بومی سریع السیر Talgo S-102 نیز کمک می گیرند. در جولای 2006، یک قطار S-103 توانست رکورد اسپانیا را با 404 کیلومتر بر ساعت سرعت بشکند که در زمان خود رکورد جهانی برای یک قطار مسافربری تجاری بدون تغییرات ساختاری و روزآمدسازی شده بود. برای دهه های بسیار، خطوط ریلی اسپانیا به خاطر سرعت های پایین و تاخیرهای طولانی شناخته می شدند اما در طی 30 سال گذشته، AVE توانسته سفر در مسافت های طولانی در این کشور را تغییر داده و با شبکه ای ریلی که بار دیگر تمام نقاط این کشور را در بر می گیرد، به نظر می رسد که این تحول همچنان ادامه داشته باشد.

8- KTX با سرعت 305 کیلومتر بر ساعت (کره جنوبی)

از سال 2004، کره جنوبی به سرعت خطوط ریلی سریع السیر خود را توسعه داده و خطوط ریلی کلاسیک را دور زده است، جایی که عوارض ناهموار زمین باعث شده زمان سفر طولانی و غیررقابتی باشد. با شروع از مسیر سئول به بوسان در سال 2004، قطارهای KTX می تواند تا سرعت 330 کیلومتر بر ساعت حرکت کند اما محدوده معمول آن سرعت 305 کیلومتر بر ساعت است. اولین نسل از قطارهای KTX-I که بر اساس تکنولوژی فرانسوی TGV ساخته شده بودند، زمان سفر بین سئول و بوسان را تقریباً نصف کرده و از چهار ساعت به تنها دو ساعت و 15 دقیقه کاهش داده اند. کره جنوبی یکی از معدود 4 کشورهای جهان است که در کنار فرانسه، ژاپن و چین توانسته قطاری با توانایی حرکت با سرعت 420 کیلومتر بر ساعت توسعه دهد. یک نمونه اولیه از نسل جدیدی از هواپیماهای سریع السیر به نام HEMU-430X در سال 2013 به سرعت 421.4 کیلومتر بر ساعت رسید و توانست رکورد قبلی قطارهای سریع السیر کره را که با سرعت 352.4 کیلومتر بر ساعت توسط قطار نسل دومی KTX HSR-350x به ثبت رسیده بود بشکند.

تازه ترین قطارهای سریع السیر کره جنوبی از تکنولوژی بومی استفاده کرده و دارای کابین هایی با عایق فشار و شیشه های سه لایه برای کاهش نویز و از بین بردن حس ناخوشایند تونل های بیشمار در مسیر برای مسافران هستند. با بیش از دو سفر در هر ساعت در مسیرهای اصلی و قطارهایی با بیش از 20 واگن، KTX یک سیستم حمل و نقل گروهی سریع السیر است که صدها میلیون مسافر را سالانه حمل می کند. قطارهای KTX سئول را به گوانگجو، موکپو و یئوسو در جنوب کشور و گانگنیونگ در شمالی ترین نقطه کشور نیز متصل می کنند که مسیر دوم برای استفاده در مسابقات المپیک زمستانی پیونگ چانگ در سال 2018 توسعه یافت.

9- Trenitalia ETR1000 با سرعت 300 کیلومتر بر ساعت (ایتالیا)

قطارهای سریع السیر خط Frecciarossa (تیر سرخ) راه آهن دولتی ایتالیا در سال 2017 و به عنوان پاسخی به یک رقیب جدید خصوصی معرفی شدند. این قطارها که برای سرعت حداکثر 400 کیلومتر بر ساعت طراحی شده بودند کاملاً توانسته اند در حد و اندازه های نامشان باشند و با طراحی باریک و نوک تیز شبیه تیرِ کمان، 10,000 اسب بخار نیرو و عملکردی خیره کننده، از بهترین و سریع ترین قطارها در نوع خود در اروپا هستند. اگر چه این قطارها تنها مجوز حرکت تا سرعت حداکثری 360 کیلومتر در سرویس مسافری را دارند، یک قطار از آن ها در مرحله تست در سال 2016 توانست به سرعت 394 کیلومتر بر سرعت نیز برسد.

این قطارهای 200 متری دارای 457 صندلی در 4 کلاس بوده که از راحت استاندارد تا بیزینس، پرمیوم و ریاستی متفاوت بوده و گزینه آخر تنها 10 صندلی راحتی درازکش با خدمات ویژه است. سرویس ریلی تیر سرخ در سراسر شبکه ریلی سریع السیر T شکل ایتالیا فعال است و شهرهای تورین، میلان و ونیز در شمال کشور را به شهرهای بولونیا، فلورانس، رم و ناپل در جنوب متصل می کند. برنامه حرکت نرمال بخش تجاری تنها مجوز سرعت تا حداکثر 300 کیلومتر بر ساعت را دارد اما همین سرعت نیز مسافرت بین شهری را در ایتالیا دگرگون ساخته و سهم بازار ریلی را به مقدار قابل توجهی در مسیرهای کلیدی مانند میلان به رم افزایش داده و نقش تعیین کننده ای در سقوط اخیر خطوط ملی هوایی Alitalia داشته است.

بعد از تست های گسترده در دو سال اخیر، راه آهن ملی ایتالیا در سال 2022 در مسیر میلان به پاریس به رقابت با TGV فرانسوی ها رفته و قطارهای ایتالیایی تیر سرخ می توانند جایگزین مناسبی برای TGVهای قدیمی فرانسه باشند. تعداد بیشتری از این قطارهای مدرن به اسپانیا تحویل داده شده است، جایی که باید با قطارهای بومی AVE و Ouigo Espana در مسیرهای سریع السیر متصل به مادرید رقابت کنند.

10- Haramain High Speed Railway با سرعت 300 کیلومتر بر ساعت (عربستان سعودی)

گرمای طاقت فرسا و طوفان های شن نمی تواند فضایی ایده آل برای یک قطار برقی سریع السیر پیچیده به نظر برسد اما خطوط راه آهن سریع السیر حرمین (Haramain High-Speed Railway (HHR) عربستان سعودی، شهرهای مقدس مکه و مدینه را با سرعت تا 300 کیلومتر بر ساعت به هم متصل کرده است. با استفاده از 35 قطار اسپانیایی Talgo که به طور ویژه برای کار در شرایط بیابانی و دماهای بالاتر از 50 درجه سانتیگراد طراحی شده اند، این مسیر 450 کیلومتری تنها در عرض دو ساعت طی می شود. هر قطار دارای 13 واگن به ظرفیت 417 نفر در کلاس اکونومی یا بیزینس است و HHR ظرفیت سالانه حمل و نقل 60 میلیون مسافر را داراست.

این توانایی قابل توجه در جریان مراسم حج به بوته آزمایش گذاشته می شود که در جریان آن بیش از دو میلیون مسلمان از سراسر جهان از این دو شهر مقدس مسلمانان دیدن می کنند. از زمان رونمایی از خط ریلی HHR در سال 2018، این خط به یک وسیله مسافرت محبوب برای سفر بین شهرهای مکه و مدینه تبدیل شده است که غیرمنتظره نیز نیست وقتی بدانید سفر جاده ای بین این دو شهر 10 ساعت به طول می انجامد.

منبع: روزیاتو