بزرگنمایی:

پایگاه خبری نوید تربت: http://www.navidtorbat.ir

معرفی بزرگان دین همچون آخوند ملاعباس راشد تربتی به جوانان و نسل امروز بسیار ضروری است،  باید تلاش کنیم که نسل جوان بداند که ما از چه سرمایه‌های عظیم و افتخاراتی برخوردار بوده ایم.

سالگر درگذشت عالم ربانی و عارف مردم دار، آخوند ملاعباس راشد تربتی بهانه ای شد تا پایگاه خبری نوید تربت گفتگویی با افشین تحفه گرمعاون فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی، همشهری این رجل مذهبی داشته باشد.

معاون فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی می گوید: شناخت مفاخر دینی برای جوانان و جامعه معرفت‌زا است.اگر این مفاخر به جوانان و مردم معرفی شوند؛ در آینده دیگر به فراموشی سپرده نخواهند شد.

افشین تحفه گر ادامه داد:یکی از شخصیت‌های کم‌نظیر تاریخ معاصر کشورمان به لحاظ معنوی و عرفانی، عالم وارسته و مهذب، مرحوم حاج آقا آخوند ملاعباس راشد تربتی(متوفای 22/7/1322 شمسی) است که سیره روحانی و عملی این عالم ربانی برای بسیاری از علما و بزرگان اهل معرفت و تقوی، اسوه و الگوست.

وی افزود:خوشبختانه توصیف این شخصیت بزرگ روحانی را فرزند دانشمند او مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین حسینعلی راشد(ره) از خطبای نامور ایران در قبل از انقلاب به‌خوبی به ثبت رسانده است که مجموعه این یادداشت‌ها به‌صورت کتابی تحت عنوان «فضیلت‌های فراموش شده» با دیباچه ای مفصل از جلال رفیع چاپ و انتشار یافت و در سال 1392 به چاپ چهل و چهارم رسید.

وی گفت:چاپ این کتاب اخلاقی که سلوک عملی یک انسان مسلمان و باتقوی و فضیلت را نشان می‌دهد، مورد توجه بسیاری از بزرگان  واقع گردید. از جمله امام خمینی در سخنی، ملا عباس تربتی را فردی متکی به خداوند و نترس یاد کرده است.همچنین شهید مطهری در مقاله‌ ای که در آبان 1335 در شماره 3 «مجله رادیو» نوشته است، ملا عباس تربتی را فردی زاهد و متقی و دارای خصلت‌ های پسندیده دانسته و می‌ نویسد: وی با آنکه مردی روحانی و فوق‌العاده محترم و مورد توجه مردم شهرستان تربت حیدریه بود و هر سال به وسیله او پول زیادی به فقرا و طلاب می‌ رسید، هرگز غیر از نان عمل خویش نخورد و تا آخر عمر، با واجد بودن مقامات عالی روحانی، شخصا کشاورزی می‌ کرد و مانند یک نفر رعیت زحمت می‌ کشید. به‌ همین جهت از حیث لباس و کفش با سایر روحانیون هم طبقه خود فرق داشت، زیرا لباس‌ های او بیشتر شبیه کشاورزان بود. او پیری روشن‌دل و روشن‌ضمیر بود.»

کتاب دیگری با عنوان «از تبار آسمان» نوشته غلامعلی رشید درباره وی نوشته شده است که به خاطرات مردم تربت حیدریه از او می‌پردازد.

افشین تحفه گر در پایان این گفتگوی کوتاه گفت:اینجانب ضمن گرامیداشت یاد و خاطر این عارف به حق، بر روح پر فتوح وی درود می فرستم و آرزومندم که با شناخت بزرگان دین و عرفان ،به شناخت حق نائل آییم.

نگاهی کوتاه به زندگی و فعالیت های عالم روحانی مرحوم آخوند ملاعباس راشد تربتی

مرحوم حاج عباس تربتی معروف به ملاعباس تربتی و حاج آخوند، روحانی، واعظ و عارف قرن سیزدهم و چهاردهم در روستای کاریزک ناگهانی از توابع تربت حیدریه به دنیا آمد. ملا عباس در تربت حیدریه و حوزه علمیه مشهد فقه، اصول و فلسفه آموخت. وی توجه ویژه ای به نیاز و حاجت مردم داشت.

ازجمله اقدامات ملا عباس تربتی، برگزاری مجلس سخنرانی و موعظه بود. وی هر روز پس از اقامه نماز جماعت در هر سه نوبت منبر می‌ رفت.

فعالیت‌ های اجتماعی ملا عباس تربتی متنوع بود. در آن زمان که قانون اداره و دفاتر «ثبت اسناد» وجود نداشت، وی معاملات و داد و ستد مردم (اعم از ازدواج، طلاق، بیع قطعی و شرطی، رهن، اجاره، وکالت، صلح، اقرار، هبه و وصیت) را نوشته و امضا می‌ کرد. این دست‌نوشته‌ ها در ادارات دولتی، اعتبار قانونی و حقوقی داشت.

وی همچنین در رفع گرفتاری کسانی که برای دادخواهی و شکایت از خوانین، حاکم یا شخص دیگر به او مراجعه می‌ کردند تلاش می‌ کرد.

به گفته پسرش، ملا عباس چنان در رسیدگی به حاجات مردم متعهد بود که بعد از نیمه شب زمستان و نیمه روز تابستان، برای رفع گرفتاری مردم می‌ شتافت.

در سومین سال جنگ جهانی اول(1296ش) و به سبب خشک‌سالی‌های پی در پی و قحطی شدید، با تلاش‌ های ملا عباس تربتی و نظارت مستقیم او نهادی تأسیس شد تا به افراد بی‌بضاعت کمک غذایی شود. همچنین وی برای سکونت فقرا جایگاهی ساخت.

 ملا عباس تربتی در جریان زلزله 1301ش تربت حیدریه معروف به زلزله خرق و قوزان به مردم کمک کرد؛ او با مدیریت صحیح نیروهای امدادی، اوضاع نابسامان روستاهای زلزله زده را سامان بخشید و شخصا بر جنازه بیش از هزار قربانی نماز خواند که منجر به ارسال پیغام آمریکایی‌ها و ابلاغ تلگراف تشکر نخست وزیر وقت احمدشاه، (مستوفی الممالک یا مخبر السلطنه) به وی شد. در این زلزله وی کمک‌ های نقدی آمریکایی‌ها را رد کرد.

  ملا عباس از نظر عرفانی و اخلاقی دارای ویژگی‌ های ممتازی بود که فرزندش حسینعلی راشد در کتاب فضیلت‌های فراموش شده آن‌ها را بر شمرده است:

از جمله ی این ویژگی ها روزه داری در بیشتر روزهای سال، مداومت به نماز‌های مستحبی در حال حرکت و سواره، اقامه نماز شب از سن تکلیف تا آخر عمر، قناعت و ساده‌زیستی فوق‌العاده، دستگیری و کمک به نیازمندان و رعایت شدید حقوق دیگران بوده است.

وی عالم عامل و واعظ متعظی بود که در سراسر زندگی، به حقوق دیگران ارج نهاده و هنجارهای اجتماعی را رعایت می‌کرد.

عارف پیر تربتی در سال‌های پایان حیات دنیوی، نزدیک به دو سال در بستر بیماری بود سرانجام در روز یکشنبه 24 مهرماه 1322ش (17 شوال 1362ق) در حالی که نماز صبح را به صورت خوابیده خوانده بود، حالت احتضار در وجودش پدیدار شد. وی تا آخرین لحظه با هوشیاری کامل، کلماتی را زمزمه کرده و به رحمت واسعه الهی چشم دوخته بود.

پس از حدود دو ساعت از طلوع خورشید، به ناگاه در افق باور شیفتگان فضیلت، سرخی غروب نمایان شد و روح تابناک آخوند ملا عباس تربتی در شاخسار رضوان آشیان گرفت!

پیکر مطهر آن فرزانه بر روی دست‌های دل سوختگان به سوی مشهد مقدس، تشییع و در زاویه شمال غربی (آخرین غرفه صحن نو) بارگاه قدس رضوی به خاک سپرده شد.

سالک سبزواری در ماده تاریخ ارتحال وی سروده است:

به تاریخش رقم زد، کلک «سالک»

به حق دست ارادت داد عباس

روحش شاد و یادش گرامی باد.