رسیدگی به این جنایت از بیست و دوم آبان سال 93 و به‌ دنبال قتل صاحب یک شرکت در خانه‌ای واقع در خیابان پاسداران تهران آغاز شد. عاملان قتل که یک زوج تهرانی بودند پس از دستگیری در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستادند.
 در آن جلسه فرشاد - متهم به قتل- گفت: منصور - مقتول- مهدورالدم بود و من از قتل او پشیمان نیستم. او همسرم را به بهانه پیدا کردن کار به دفتر کارش کشانده و او را با خوراندن آبمیوه بیهوش و به او تعرض کرده بود.
او حتی از این صحنه‌ها فیلم تهیه کرده بود تا با تهدیدهایش همسرم را بار دیگر به دفتر کارش بکشد.
وقتی به ماجرا پی بردم با منصور صحبت کردم تا دست از مزاحمت بردارد اما گفت باید همسرم را طلاق بدهم. او دست از سر همسرم بر نمی‌داشت به همین خاطر تصمیم به قتل او گرفتم.
وی در تشریح جزئیات جنایت گفت: طبق نقشه همسرم منصور را به خانه دعوت کرد و من در اتاق خواب پنهان شدم. به محض روبه رو شدن با منصور با میله آهنی به سرش زدم. می‌خواست تیغ موکت بری را که در اتاق بود بردارد که من زودتر تیغ را برداشتم و ضربه‌ای به گردنش زدم. شب هم جنازه را با ماشینم به حاشیه شهر بردم و رها کردم تا شناسایی نشود.
فریده- همسر قاتل- اما منکر اتهام خود به‌عنوان معاونت در قتل شد و گفت: من از نقشه شوهرم برای قتل بی‌اطلاع بودم. فکر می‌کردم شوهرم او را به خانه دعوت کرده تا تهدیدش کند دست از سر من بردارد.
در پایان آن جلسه هیأت قضایی وارد شور شد و با توجه به مدارک کشف شده در پرونده فرشاد را با توجه به مهدورالدم بودن قربانی به پرداخت دیه و 10 سال زندان محکوم کرد. فریده نیز به 5 سال زندان و 2سال کار اجباری در آسایشگاه سالمندان محکوم شد.این حکم در شعبه 28 دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد تا اینکه دیروز با گذشت چند سال از این ماجرا مرد زندانی با ارائه درخواست آزادی مشروط از قضات دادگاه خواست تا با توجه به نزدیک شدن عید فطر وی را مورد عفو و بخشش قرار دهند. قضات نیز پس از شور و بررسی محتوای پرونده واوضاع واحوال متهم با آزادی او موافقت کردند.