به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از نیویورک پست، اسپیس ایکس متعلق به ایلان ماسک نیز سال گذشته گروهی از غیرنظامیان را به فضا برد، درست است که سال به سال، حضور در فضا ممکن است در دسترس‌تر شود، اما دسترسی به این معنی است که مردم دیگر نیازی به گذراندن همان آموزش‌های دقیق و چک لیست پزشکی که فضانوردان دارند را ندارند.

آژانس‌های فضایی همچنین امیدوارند که فضانوردان را به مأموریت‌های فضایی بسیار طولانی‌تر از آنچه که قبلاً دیده‌ایم بفرستند، یکی از مسائل اصلی این است که اگر کسی در فضا بمیرد چه اتفاقی می‌افتد؟

چند نفر در فضا مرده اند؟

فضا به دلایل زیادی خطرناک است، اما تنها حدود 30 فضانورد و کیهان نورد هنگام انجام ماموریت‌های فضایی جان خود را از دست داده اند، هفت فضانورد در اثر انفجار شاتل فضایی چلنجر ناسا اندکی پس از پرتاب آن در سال 1986 جان باختند، زمانی که شاتل کلمبیا ناسا در سال 2003 به زمین بازگشت، هفت فضانورد دیگر جان باختند.

قوانین بین‌المللی فضایی حکم می‌کند که کشور‌ها مسئول اجازه دادن و نظارت بر فعالیت‌های فضایی ملی هستند، اگر شخصی در طی یک پرواز گردشگری فضایی بمیرد، ممکن است شرکت خاص را در مشکلات حقوقی زیادی و تحقیق در مورد وظیفه مراقبت قرار دهد.

نگرانی‌های حقوقی کمترین نگرانی خدمه خواهد بود، زیرا آن‌ها باید بررسی کنند که با بدن چه کنند، اگر این یک پرواز فضایی کوتاه باشد، ذخیره جسد و بازگرداندن آن به زمین به اندازه کافی آسان خواهد بود، به گفته کارشناسان فضایی  کریستوفر نیومن  و  نیک کاپلان، بدن باید خنک نگه داشته شود تا از تجزیه آن جلوگیری شود و در جایی ذخیره شود که دیگر اعضای خدمه را آلوده نکند.

اما مشکلات بیشتری برای ماموریت‌های طولانی‌تر ایجاد می‌شود، کارشناسان معتقدند که جسد مرده در سفری یک ساله به مریخ باید منجمد شود، شاید به سمت خارج از فضاپیما، سالم به زمین بازگردانده شود، این روش همچنین می‌تواند وزن اجساد مرده را کاهش دهد و باعث صرفه جویی در فضای سفینه شود.